Pojęcie „obrotu” w rozumieniu Decyzji nr 181 w związku ze stanowiskiem Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej
24 listopada 2016
Prowadzisz działalność w Polsce i delegujesz pracowników do pracy w UE? Sprawdź, jak należy rozumieć pojęcie „obrót”.
Obrót jest brany pod uwagę przy ocenie, czy firma prowadzi w znacznej części działalność w Polsce. Pojęcie obrotu nie zostało zdefiniowane w przepisach unijnych.
Brak jednej definicji pojęcia obrotu wynika z faktu, że jest to raczej pojęcie ekonomiczne, księgowe niż prawne. W zależności od statusu podatnika / osoby, która pracuje na własny rachunek, różny jest również sposób dokumentowania wysokości osiąganego obrotu.
W polskich przepisach nie ma jednej, uniwersalnej definicji pojęcia obrotu, którą można byłoby odnieść do każdej formy prowadzenia działalności, bez względu na status podatnika.
W odniesieniu do podatników, którzy płacą podatek VAT, obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku.
Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę, czyli kwotę należną, towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Zatem definicja obrotu odnosi się do wielkości przychodu netto ze sprzedaży towarów, produktów, operacji finansowych oraz usług.
Składając do ZUS wniosek o wydanie zaświadczenia A1, zainteresowany podmiot podaje we wniosku między innymi dane o wysokości osiąganych obrotów, które są niezbędne dla rozpatrzenia sprawy. W razie wątpliwości, ZUS może jednak poprosić o przedstawienie stosownych dokumentów lub przeprowadzić kontrolę płatnika składek.
Podstawa prawna
- Decyzja Nr 181 Komisji Administracyjnej Wspólnot Europejskich ds. Zabezpieczenia Społecznego Pracowników – Migrantów z dnia 13 grudnia 2000 r. dotycząca interpretacji art. 14 ust. 1, art. 14a ust. 1 oraz art. 14b ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 w sprawie ustawodawstwa, które ma zastosowanie do pracowników najemnych oraz osób pracujących na własny rachunek tymczasowo pracujących poza państwem właściwym (Dz. Urz. UE L 329 z dnia 14 grudnia 2001 r., str. 73)
- Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, art. 29a ust. 1)